随风的墨

秋风

                               一句话原来这么让人牵肠。
                           一行朱墨原来可以如此让人展转难眠。
                           是为隔山隔水的思念？
                                                         我想知道。


                                  是夜3点了。却知道你。。。
                                  你生病了。
                                  虽然之前有很多话想对你说，此刻却都卡在喉咙里，如此难受。
                                  第一次冲你吼，你妹的...立刻回家，吃片药好好睡一觉给我立刻好起来...
                                  明天敢不好，我替你生病。  啊呜，啊嘎嘎




             深夜的上海依然如火焰一般燃烧着激情过剩的人群...
                                   窗外的夜风有些寒了，不禁将衣袖折了下去。
                                   想着你该吃完药睡下了吧，想着你熟睡的表情。。。
                                   随风的思念会落在你枕边的。。。
                                   思念是我的。记住了吗？
                                                                        你的梦里有一座思念冢吗？....
                                                                                                                                  3.48

血蔓延

夜深了。

晚安